Geschiedenis
In het verleden stapten pelgrims van thuis de hoofdwegen van hun tijd op voor comfort en veiligheid. Hun stappen, eens eenzaam, voegden zich samen met die van andere reizigers om de klei van de wegen te bewandelen. Afhankelijk van hun motivaties, kozen ze voor een of andere route naargelang hun wensen en behoeften.
Bedevaarten zijn bekend sinds de oudheid. Oorspronkelijk was het de bedoeling om de bestaande wegen te gebruiken en de heilige plaatsen te dezoeken, vooral in het Heilige Land, om van zijn geloof te getuigen.
Lange bedevaarten bleven zeldzaam, en slechts een aantal bleven in de geschiedenis (de pelgrim van Bordeaux (Itinerarium Burdigalensis), de reis van Helena, de christelijke vrouw van de keizer Constantijn).
De Via Francigena vandaag
Het huidig parcours volgt de route van de reis ondernomen door de aartsbisschop van Canterbury naar Rome. Nu maakt Sigeric deel uit van de "folklore" van de "Via". U zult hem hem regelmatig op weg terugvinden, als getuige van de osmose tussen het verleden en het heden, die de huidige Via Francigena geworden is.
De route Sigeric werd opgenomen in het programma "culturele routes van de Raad van Europa" in 1994. Dit zijn bevorderingen van grote "diagonalen" van Europese cultuur en geschiedenis.
Ten tijde van de overheersing van voertuigen moet langzame mobiliteit herzien worden.
Het is om deze reden dat u zo vaak mogelijk rustige paden of landelijke wegen zal volgen, en de stappen van Sigeric op uw rustplaatsen terug zal vinden.
De bedevaart naar Rome en de anderen, die van Sint Jacopse van Compostela en van Jeruzalem, kregen een nieuwe impuls vanaf het jaar duizend en de kruistochten, en vooral in de verkondiging van het eerste 'jubileum' van het jaar 1300 door paus Bonifatius VIII.
De Via Francigena betekent "de weg uit Frankrijk". In Italië is het de naam die vroeger werd gegeven aan een netwerk van paden van Romeinse of Longobardische oorsprong, waarop legers, handelaars en pelgrims van Noord-Europe naar Italië kwamen.
In Italië was het ook bekend als de Via Romea, met vermelding van de plaats van bestemming. Er zijn vele getuigenissen van deze "weg", vooral in Toscane. Een voorbeeld is San Gimignano dat zich ontwikkeld heeft dankzij het succes van deze middeleeuwse snelweg.
Sigeric
De Via Francigena in haar huidige vorm is bekend dankzij Sigeric, aartsbisschop van Canterbury in de 10e eeuw. Deze Angelsaksische prelaat maakte toen een reis naar Rome om het pallium van Paus Johannes XVI te ontvangen. Het pallium is een katholieke liturgische ornament getuige van zijn waardigheid van primaat, of eerste bisschop van Engeland. Net als andere persoonlijkheden van oude nam hij de moeite op zijn terugkeer de verschillende doorgelopen etappes neer te schrijven.
Van Canterbury naar Zwitserland volgde Sigeric de oude Romeinse heirwegen. Zijn pad werd complexer in Zwitserland en Italië en het verloop ervan werd bepaald door de geografische beperkingen van de Alpen en de Apennijnen. In Toscane volgde hij het netwerk van middeleeuwse wegen. Enkel in de Po-vlakte en in het nabijheid van Rome volgde hij de wegen van de Oudheid.
